Tego typu urządzenia służą do pomiaru ciśnienia cieczy (lub gazu) względem ciśnienia otoczenia. Muzealium liczy 25,5 cm średnicy, 5,5 cm grubości, a metalowa wskazówka ma aż 15 cm długości. Cyferblat został zabezpieczony szkłem chroniącym przed uszkodzeniem.
Artefakt wyskalowano od 0 do 60 w nieużywanej już obecnie jednostce: metrze słupa wody – nazwa tej jednostki została zapisana u dołu tarczy. Maksymalna wartość zaznaczona na cyferblacie odpowiada współcześnie ciśnieniu o wartości 5,66 bara, które jest zbliżone do maksymalnego, dopuszczalnego obecnie przez normy, ciśnienia w sieci wodociągowej w budynkach. Na cyferblacie widnieje również zwrot „HYDROMETR”, którym dawniej określano manometry. Po środku umieszczono nazwę producenta – „Fabryki W. Bednarski Wołomin pod Warszawą”. Logo tej marki znajduje się w górnej części tarczy – litery „W” i „B” wpisane w trójkąt.
Jak wskazują zachowane materiały, wspomniana fabryka należała do Władysława Bednarskiego i mieściła się w Wołominie przy ul. Tramwajowej 11A – około 25 km od centrum Warszawy. Teren, na którym leżała wytwórnia, nazywał się Zenonowem, a obecnie stanowi część wsi Zagościniec. Co ciekawe, ul. Tramwajowa wzięła nazwę od tramwajów konnych, które kursowały w tej wsi po 1908 r., kiedy to bogaci inwestorzy z Wołomina odkupili stare konne tramwaje z Warszawy i postanowili zbudować komunikację zbiorową u siebie. Jedna z linii prowadziła z Wołomina do Zenonowa, gdyż tam mieściły się luksusowe domy wczasowe, w których wypoczywali bogaci warszawiacy.
Władysław Bednarski posiadał również punkt naprawczy i sklep, w którym sprzedawał wyroby ze swojej fabryki. Mieściły się one w Warszawie przy ul. Ogrodowej 63.
W drugiej połowie lat 30. XX w. przemysłowiec często wystawiał swoje produkty – manometry, pirometry, wakuometry, termometry, wodomierze, reduktory do gazów i piwa, narzędzia i urządzenia do kontroli kotłów parowych – na wystawach przemysłowych w kraju. Jego asortyment zdobył podczas tego typu wydarzeń kilka nagród, co świadczy o wysokiej jakości wytwarzanych produktów.
Ostatnie informacje na temat Władysława Bednarskiego pochodzą z 1942 roku. Wówczas prowadził w Warszawie przy ul. Wilczej 19 sklep z armaturą brązową i żeliwną. Nie wiadomo, czy jego zakład w Wołominie nadal funkcjonował w tym okresie.
Ze względu na brak na manometrze daty produkcji, można jedynie ostrożnie założyć, iż obiekt został wyprodukowany pomiędzy drugą połową lat 20. a początkiem lat 40. XX w.
