Fachowo tego typu obiekty nazywane są tablicami orientacyjnymi, które zawierają oznaczenia w postaci liter oraz liczb i znaków tworząc zagadkowy szyfr.

Tabliczka odnosiła się do instalacji o średnicy 40 cm. Sama zasuwa znajdowała się, jak wskazuje oznaczenie pod symbolem „S”, 5,8 m przed tabliczką. Natomiast w dolnej części otoku artefaktu widnieje napis „BOPP & REUTHER MANNHEIM” odnoszący się do nazwy producenta. Obiekt został wyprodukowany najprawdopodobniej na przełomie XIX i XX w., gdyż właśnie taki kształt tabliczek prezentowano w katalogach reklamowych marki Bopp & Reuther w tym czasie.
Tego typu tablice wisiały i w zmienionej nieco formie wiszą nadal na ścianach budynków, ogrodzeniach, bądź na specjalnych słupach. Są one niezbędne do prawidłowego funkcjonowania instalacji wodociągowej czy gazowej. Dzięki nim służby mogą zakręcić/odkręcić dany rurociąg, dokonać inspekcji, pobrać próbki, czy przeczyścić/przedmuchać fragment sieci, a strażacy podłączyć się do wody przy gaszeniu pożaru.
Sama firma Bopp & Reuther powstała w 1872 r. w Mannheim. Jej założyciele Carl Reuther i Carl Bopp wybudowali w Mannheim fabrykę maszyn, odlewnię żeliwa i mosiądzu. Produkowano tam cały asortyment armatury przeznaczonej do przesyłu wody, gazu oraz pary wodnej. Rozwój działalności firmy wymusił zakup w 1897 r. gruntów w dzielnicy Waldhof, gdzie wybudowano nową odlewnię oraz przeniesiono dotychczasową wytwórnię armatury, poszerzonej o wydział produkcji wodomierzy.
W 1900 r. produkcja firmy Bopp & Reuther zaspakajała 60% światowego zapotrzebowania na akcesoria wodno-kanalizacyjne. W Mannheim budowano skomplikowane systemy zaopatrujące w wodę całe miasta. W 1908 r. w fabryce zatrudnionych było już 3500 pracowników. W 1925 r. razem z sześcioma innymi producentami armatury Bopp & Reuther założył spółkę handlową Vereinigte Armaturen Gesellschaft – w skrócie VAG, która istnieje pod niemalże niezmienioną nazwą do dzisiaj.