Galeria Wieży Ciśnień – Muzeum Wodociągów miała przyjemność zaproszenia na wystawę online, prezentowaną w dawnym zbiorniku wieżowym przy ul. Filareckiej 2 w Bydgoszczy. Tym razem prezentowaliśmy twórczość Kajetana Gizińskiego nawiązującą w przesłaniu do Świąt Wielkanocnych. Wystawa nosiła tytuł „W drodze do…”, była to prezentacja grafik rysowanych tuszem na papierze, oraz zbiór ex librisów, czyli graficznych, ozdobnych znaków własnościowych danego egzemplarza książki, z imieniem i nazwiskiem właściciela księgozbioru albo nazwą instytucji. Typowy ekslibris jest małą, zadrukowaną karteczką przyklejoną do wewnętrznej strony okładki.
Artysta opowiadał o tym, że przez przypadek natrafił na rozważania ojców pustyni, czyli pierwszych mnichów chrześcijańskich, którzy od końca III wieku prowadzili życie samotnie albo w niewielkich zgromadzeniach na pustyniach egipskich, a następnie w Syrii i Palestynie i stąd przyszedł pomysł na stworzenie cyklu grafik nawiązujących do nich zarówno tematyką, jak również nazewnictwem (np. praca pt. „Nepsis”). Fascynacje Artysty skupiają się wokół pustyni, muzyki zespołów tworzących scenę Palm Desert (muzycy często koncertowali na pustyni), ale także duchowości ojców pustyni, która zachwyciła twórcę swoją niezachwianą prostotą i spójnością. Ogranicza się ona do niezbędnego minimum – przestrzegania uniwersalnych wartości oraz samodyscypliny. Udanie się na odosobnienie traktowane było przejściowo, jako czas formowania osobowości oraz walki o własną duszę. Na pustynię wychodził też sam Chrystus, by rozmówić się z Bogiem. Rozważania ojców pustyni zachęciły Kajetana Gizińskiego do dalszych poszukiwań rysunkowych. Grafik chce, posługując się wyłącznie niemym obrazem, oddać nie tylko różnorodność terenu i pogody, ale także mądrość pustyni. Jedynymi środkami jakimi się posługuje w tym celu są modulacje natężenia światła i cienia, kształtów łagodnych i ostrych, materii gładkich i chropowatych. Przeciwieństwa mają ściśle określone znaczenie symboliczne. Światło toczy dynamiczną batalię z masami cienia, by później zmieszać się z czarną otchłanią i znów wyłonić z ciemności. Poszukuje sposobów na odwzorowanie dziesiątek struktur różnego rodzaju skał, szutru, piasku, czasem nawet wysuszonych traw i spękanej ziemi. Na jednej z prac przedstawiona jest grota, która symbolicznie daje schronienie przed palącym słońcem, ale jest też miejscem kuszenia. Trawy kojąco szeleszczą, ale i syczą niczym wąż. Nie ma tu prawdziwej kryjówki, bo nie można uciec przed samym sobą. Trzeba udać się
w dalszą drogę…
Kajetan Giziński zgłębiając kolejne tajniki różnorodnych pasji zebrał całkiem sporą biblioteczkę. Z połączenia pasji do książek i grafiki warsztatowej zrodził się pomysł, by oznakować swoje zbiory właśnie exlibrisami i stąd powstała cała kolekcja drobnych, książkowych oznaczeń.
W ówcześnie panujących warunkach obostrzeń sanitarnych (zamknięcie instytucji kultury do 9 kwietnia 2021 r.), wystawa została udostępniona w formie online na naszym kanale YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=F9xujN50Hfc
Kajetan Giziński (ur. 1993), plastyk, krytyk sztuki, absolwent Ochrony Dóbr Kultury ze specjalnością krytyka artystyczna na Wydziale Sztuk Pięknych, Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W latach 2016-2020 asystent w Dziale Grafiki Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. Publikuje teksty z zakresu teorii sztuki i recenzje w toruńskim miesięczniku „Menażeria”. Od listopada 2018 r. do wygaśnięcia pisma w grudniu 2019 r. stały współpracownik ogólnopolskiego miesięcznika „Arteon”. Pasjonat literatury fantastycznej, grafiki warsztatowej, malarstwa abstrakcyjnego, kultury rosyjskiej, muzyki (psychedelic, stoner i post rock oraz ambient jazz).
